Nieuwe directeur Junior Science Lab: “Elke dag spelen.”

Waarom ben je directeur geworden van het Junior Science Lab?

In 2003 vertelde de toenmalige decaan van de Faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen van de Universiteit Leiden, dat ik “iets met onderwijs” zou hebben. Hij had mij op een zondagmiddag tijdens een van de open wetenschapsdagen in het Gorlaeus Laboratorium bezig gezien met kinderen. Tot dan was ik voornamelijk betrokken geweest bij het aansturen en uitvoeren van moleculair onderzoek. Een dergelijke scout had ik blijkbaar nodig om mijn onderwijstalenten te gaan inzetten.

Ik werd spoedig opleidingsdirecteur van Life Science & Technology en daarnaast coördinator van het Reizend DNA Lab Gezond of Ziek: een vouwtje verkeerd, daarnaast organiseer ik sinds 2006 LAPP-Top en Pre-University programma’s en geef allerlei reguliere onderwijsonderdelen als colleges voor studenten van de opleidingen Bio-Farmaceutische Wetenschappen, Biologie, Chemistry, Life Science & Techology, Natuurkunde en Wiskunde. Ik heb ook nog het genoegen gehad voor middelbare docenten avondcolleges te geven en dan ligt het Junior Science Lab logischer wijze op je pad: ik ben gevraagd en vind dat heel leuk, want ik vind het JSL belangrijk. Scholieren van basis- en middelbare scholen op een verantwoorde wijze interesseren voor en vertrouwd maken met het bètaonderwijs vind ik een belangrijke taak van de universiteit.

Wat zijn je plannen voor het Junior Science Lab?

In de allereerste plaats, het geweldige werk van mijn voorganger, dr. Ludo Juurlink, voortzetten. Het JSL gaan draaien samen met mijn inmiddels al rechterhand Tineke de Ruijter, die verantwoordelijk is voor alle technische aspecten. De bijzonder goed ingerichte JSL practicumzaal in het LCP (Laboratorium Chemische Practica) zal hopelijk weer veel basis-, middelbare scholieren en docenten mogen ontvangen. Het aantal proeven op het JSL zal worden uitgebreid en in het bijzonder zullen we proberen ICT en ‘experimenten aan de bench’ met elkaar te integreren. De wetenschapsknooppunten van de TUD, EUR en de Universiteit Leiden spelen natuurlijk ook een belangrijke rol voor het JSL en dat zal ik gaan oppakken.

Wat is je achtergrond?

Ik heb in Groningen gestudeerd en ben er gepromoveerd. Ik ben qua opleiding biochemicus/moleculair bioloog. In mijn postdoc tijd in Zürich, Zwitserland en in Leiden als senior scientist heb ik mij verder bekwaamd in de moleculaire virologie en oncologie. De afgelopen 10 jaren ben ik mij heel geleidelijk meer en meer gaan bezighouden met het academische onderwijssysteem. Aan de ene kant de manager, directeur, aan de andere kant de docent voor kinderen, studenten en deelnemers aan het HOVO programma (Hoger Onderwijs Voor Ouderen).

Wie is de Chemische Tovenaar en wat doet hij?

De Chemische Tovenaar ben ik. Op wetenschapsdagen en scholen laat ik aan kinderen zien wat de magie van de chemie is. Kleuren veranderen, een kleurloze onzichtbare tekening wordt voor de ogen van de kinderen plotsklaps zichtbaar. Stenen groeien, erlenmeyers schuimen over en moleculen “praten met elkaar”. De verbazing in de ogen van de kinderen hoop ik ook tijdens de reguliere colleges te zien in de ogen van de studenten. En niet alleen de chemie herbergt magische aspecten, in feite geldt het voor de gehele wetenschappelijke wereld.

Anekdotes te over:

• Elk jaar moet de tovenaar een paars vlekje op zijn witte jas wegpoetsen. Een moeder van een jochie van 5 jaar vraagt beleefd of zij het kwastje mag kopen om de meer dan vuile jas van haar zoon te reinigen. Ik heb toen maar de truc verklapt.
• Regelmatig komt het voor dat 3-VWO scholieren stoer de collegezaal binnen lopen en lacherig melden dat DNA met seks is verbonden. Totdat het college over DNA op stoom is gekomen en ze met open monden aandachtig luisteren en daarna bijzonder pientere vragen stellen. Scholieren op middelbare scholen komen trots melden dat de enzymproef is gelukt en het kleurloze substaat in een geel gekleurd product is veranderd. Nog enthousiaster worden ze als hun cellen onder de microscoop oplichten door fluorescerende cellulaire eiwitten.
• Een klein kereltje van 8 jaar, die een hele avond tijdens de museumnacht in Leiden niet bij de licht- en fluorescentie microscopen was weg te slaan, vroeg mij: “Hebben jullie die microscopen ook in jullie laboratorium?”. Nadat ik dat beaamde, zei hij: “Dan kun jij elke dag spelen”. Hij heeft natuurlijk ook (een beetje) gelijk.

Meer informatie over het Junior Science Lab.